Από τον Βασίλη Γραβάνη.
Ο 1ος μαραθώνιος Κισσάβου τον Ιούνιο του 2010, με βασικό διοργανωτή τον ΕΟΣ (Ορειβατικός Σύλλογος) Λάρισας και με διάφορους χορηγούς φυσικά, πραγματοποιήθηκε και στέφθηκε, όπως ελέχθη από τους ίδιους, με μεγάλη επιτυχία (καθαρή επικοινωνιακή φανφάρα!). Έτσι θέλουν να πιστεύουν οι διοργανωτές, αλλά τα οργανωτικά και τεχνικά λάθη ήταν μεγάλα, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι αθλητές να κινδυνεύσουν αν μη τι άλλο από θερμοπληξία (αυτά από μαρτυρίες φίλων αθλητών που πήραν μέρος). Λάθος χάραξη διαδρομής, λάθος ώρες, κ.ο.κ. (αυτά από δική μου εκτίμηση λόγω ιδιότητας, ε, κάποια σχέση έχω και εγώ και με το αντικείμενο αλλά και με το βουνό, ειδικά το συγκεκριμένο! Παρεμπιπτόντως οι φίλοι αθλητές που έλαβαν μέρος στον αγώνα συμφωνούν μαζί μου). Τα λόγια για επαφή με την υπέροχη φύση του Κισσάβου, για το υπέρμετρο ενδιαφέρον για το περιβάλλον, και για τον έντονο οικολογικό χαρακτήρα ενός τέτοιου αθλητικού γεγονότος, περίσσευαν πριν και μετά τον αγώνα! Αυτά και αν είναι επικοινωνιακές φανφάρες από πλευράς των διοργανωτών! Αυτά και αν είναι υποκρισία εις βάρος της φύσης και αισθητικής του Κισσάβου! Θα μου πείτε τώρα, γιατί όλες αυτές οι τόσο αυστηρές επικρίσεις;
Ωραία, τον Οκτώβριο (τέσσερις μήνες μετά τον περιβόητο αγώνα!), βρέθηκα να περπατώ στο μονοπάτι από όπου πέρασε η διαδρομή του μαραθωνίου και μόλις μπήκα στο μονοπάτι έπαθα πραγματικό σοκ! Κάθε 4 - 5 μέτρα, πλαστικές ταινίες σήμανσης, σε όλο το μήκος του μονοπατιού κρεμόταν ακόμα από τα δένδρα. Κάθε 4 - 5 μέτρα! Λες και ο αγώνας είχε γίνει για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες όρασης. Η υπερβολή του άσχετου σε όλο της το μεγαλείο. Το σημαντικό φυσικά είναι, πέρα από την γενικότερη ασχετοσύνη των διοργανωτών, η αδιαφορία τους για το φυσικό περιβάλλον και η υποκρισία τους σε σχέση με την ίδια τους την ιδιότητα, για την οποία πολλά διακηρύττουν και διατυμπανίζουν. Και αυτό δεν είναι υπερβολή σε καμία περίπτωση. Αντίθετα, η στάση τους αυτή απέναντι στη φύση του Κισσάβου και γενικότερα, αποτελεί υπερβολή οικολογικής αδιαφορίας και υποκρισίας σε σχέση με την υποτιθέμενη ιδιότητα τους ως ορειβάτες, λάτρεις της ορεινής φύσης και δεν συμμαζεύεται. Ντροπή τους! Το βουνό, τους δίνει απλόχερα την πραγματικά υπέροχη φύση του να κάνουν τον αγώνα τους. Να παίξουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια τους. Ωραία. Σεβαστείτε το όμως κύριοι διοργανωτές ορειβάτες. Είναι υποτίθεται το βουνό μας, ο πνεύμονας του νομού μας. Το σπίτι μας. Η μήπως το θεωρείτε μόνο δικό σας σπίτι; Όπως "τρέξατε" να στήσετε τον αγώνα σας, έτσι έπρεπε να τρέξετε και να τον ξεστήσετε! 36 χιλιόμετρα πλαστικούρας στην ορεινή φύση που δεν μαζεύτηκε! Ντροπή σας και πάλι ντροπή!
Καλό λοιπόν είναι να γνωρίζουμε την άσχημη πλευρά τέτοιων εκδηλώσεων ή events κατά κάποιους "in" τύπους, όταν αυτές διοργανώνονται με τέτοια αδιαφορία για το φυσικό περιβάλλον. Καλό είναι να προβληματιζόμαστε για τις πραγματικές προθέσεις τέτοιων "διοργανωτών" και να κάνουμε τις ανάλογες ενέργειες ώστε αυτοί οι ανεγκέφαλοι να αποκαταστήσουν το χάλι που προκάλεσαν. Το βουνό δεν είναι δικό τους, αλλά όλων μας. Αυτό πρέπει να μπει καλά στο μυαλό τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου